یکشنبه ۰۲ شهریور ۹۹ | ۰۲:۴۲ ۴۷ بازديد
از فضاي باز ميان درختان مرغزاري گسترده شده كه تا دهكده ادامه مييابد.
درختان سر به فلك كشيده و شبدرهاي كوچك به گُل نشستهاند.
سيل تيرهي خروشان پاي تپهها به رود ميپيوندد. خورشيد غروب ميكند و پرندگان به پيشواز شب نغمه سر ميدهند.
از تپه بالا ميروم تا اسبها را آب دهم،گوشهاي مينشينم نفسي تازه كنم تا روز دامنش را جمع كند و بگذرد.
زير پايم، گلهها همچون ستارگان آرام و پراكنده، به چرا مشغولند.
اما مردماندر اين دنيامدام نقشه ميكشند، خود را فرسوده ميكنندو زندگي را در جهت كشتن يكديگر سپري ميكنند.
#وندل_بري